برخی از عقلگرایان به نقش استدلالهای نظری (یعنی باورها) در
تصمیمگیریها تأکید کردهاند و از نقش استدلالهای عملی (یعنی
احساسها و عواطف) غفلت ورزیدهاند. «فعل دعا» و ارتباط با خدا
نوعی گرایش فطری و کشش قلبی به سوی خداست که عاملی
عاطفی و غیرمعرفتی محسوب میشود. در این کتاب، دربارۀ تأثیر
دعا بر شکلگیری باورهای انسان و بر فرایند ساحت معرفتی و عقیدتی
انسان سخن به میان آمده است.
ورود / عضویت
دیدگاه شما
نظرات کاربران ( 0 نظر)