اندیشه
های فیلون و ابن عربی محصول شرایط ویژه ای هستند که در حوزه علمی مهم و تاریخ
ساز اسکندریه و اسپانیای اسلامی، در مهم ترین ادوار تاریخی آن ها، پدید آمده اند
و حاصل بستر مساعدی هستند که امکان پیدایش آرای بدیع و آفرینش را از متن اندیشه
هایی با خاستگاه های متفاوت و سنت های گوناگون فراهم ساخته اند. از سویی دیگر،
این دو اندیشمند درصددند تا کثرت را در کنار توحید ناب، که آموزه محوری ادیان
ابراهیمی است، توجیه کنند. هر دو اشتیاقی عاشقانه به معبود یگانه را در آثار
خویش ظاهر کرده اند و سودای خالی کردن خانه را از اغیار در سر دارند و بدین
ترتیب یک جهان بینی ناب توحیدی را پی افکنده اند تا در سایه آن غبار هرگونه شرک
و غیر خدا از دامان هستی زدوده شود؛ توحیدی که لازمه آن بصیرت حاصل از معرفت
است. صد البته این معرفت نیز حاصل نگاه
کثرت گرایانه آنان است که موزه ها و نظر گاه های مختلف ملل و نحل را به مثابه روایت های نسبی و
متفاوت از حقیقت مطلق، تصدیق می کنند واختلافات و منازعات مردمان را نتیجه
اختلاف در نظر گاه ها می دانند و راه برون
شدن از آن را نیل به بصیرت و
معرفت می دانند.
ورود / عضویت
دیدگاه شما
نظرات کاربران ( 0 نظر)