گوته پذیرای جهان بود و تأثیرگذار بر آن نیز انگلستان، ایتالیا، فرانسه و مشرق زمین به او الهام بخشیدند و از این راه به سهم خود زندگی معنوی شان را در آثار او به تجلی در آوردند. و این، دم و بازدم گوته بود با جهان، داد و ستدی که بایدش نمونه زنده ادبیات جهانی دانست. گوته عینیت و ذهنیت اروپایی خود را در پذیرش و پیام برآورده میدید؛ و روشن است که ادبیات جهانی دستاورد این هر دو کنش است: نتیجه وقوف بر مکتب خودی و وامداری در قبال اندیشه دیگران، و نیز ضرورت استقبال از این اندیشه به عنوان عنصری کمال بخش.توماس مان
ورود / عضویت
دیدگاه شما
نظرات کاربران ( 0 نظر)