مردم
انگلیس گمان می کردند که آزادند، ولی از همه آن ها جز برای یک منظور و مقصود
استفاده نمی شد و آن بردگی کردن برای اشراف و کلیسا بود. به این معنی که جان
بکنند و خون بخورند تا این ها زنده بمانند، گرسنگی بکشند تا این ها خوب بخورند،
رنج ببرند و کار بکنند تا این ها به عیش و عشرت بپردازند، با فقر و تنگدستی
دمساز باشند تا این ها جامه های فاخر و گوهرهای گارانبها به بر کنند، مالیات
بپردازند تا این ها نپردازند، سراسر عمر چرب زبانی و چاپلوسی کنند تا این ها با
نخوت و غرور بخرامند و خود را خدایان روی زمین بپندارند... .
دیدگاه شما
نظرات کاربران ( 0 نظر)