یاررعلی همانطور که مشغول دستمال کشیدن روی
میز است می گوید آقا به به امثال من که خبری از اوضاع مملکت ندارند نمی شه ایراد
گرفت که چرا به فکر قانون هستند چون اندوخته ندارند و اگر کار نکند از گرسنگی می
میرند خاطرم هست که همان روزهایی که خبر از آمدن مشروطه می‌دانند پاپتی های
امثال من امیدوار شدند که دیگه شب ها سر گرسنه روی زمین نمی گذارند اما مدتی که
گذشت دیدند حتی یک نفر از طرف اونها توی مجلس نیست که حرف دلشون رو بزنه اونوقت
بود که تمام آرزوهای شان به باد رفت ت و دیگه براشون مهم نبود که مشروطه باشد یا
استبداد.
ورود / عضویت
دیدگاه شما
نظرات کاربران ( 0 نظر)