loader-img
loader-img-2
نویسنده‌ای که آموزش نبیند، هرگز نمی‌تواند اثر هنریِ زیبا و ماندگاری خلق کند

به گزارش ارتباطات و امور بین الملل انتشارات علمی و فرهنگی ،کامران محمدی ، نویسنده و از اساتید دوره آموزش جامع داستان نویسی انتشارات علمی و فرهنگی پیرامون نقش آموزش در تربیت نویسنده خلاق با ذکر دیدگاهی از«جان گاردنر» که از بزرگان آموزش داستان نویسی در جهان و خالق کتاب «هنر داستان »است گفت:«هر نویسنده ای که آموزش نبیند ،هرگز نمی تواند اثر هنری زیبا و ماندگاری خلق کند» که البته این دیدگاه شاید کمی افراطی باشد و شاید گاردنر خواسته است با استفاده از صنعت اغراق، موضوع را بهتر منتقل کند،چون هر وقت صحبت از اهمیت آموزش می‌شود، من بلافاصله به بزرگ‌ترین نویسندگان جهان و استادان مسلم داستان‌نویسی، تولستوی، داستایوسکی، استاندال، سروانتس، چارلز دیکنز، بالزاک و چخوف فکر می‌کنم که در قرن نوزدهم و حتی هجدهم می‌زیسته‌اند و هیچ کدام طبیعتاً به کلاس آموزش نویسندگی به معنای مصطلح آن نرفته‌اند.
محمدی افزود:اما حتما دوست نویسنده یا منتقدی پیدا شده است که به آقای گاردنر این نکته را گفته باشد و  احتمالا او هم لبخندی زده و آرام گفته است: «آن‌ها هم آموزش دیده‌اند، اما نه در کلاس درسی مثل کارگاه‌های امروزی. بلکه در کارگاه‌های مجازی نویسندگان بزرگ پیش از خودشان نشسته‌اند و به طور غیابی، از روی متن، یاد گرفته‌اند.»
نویسنده کتاب «باغ وحش انسانی» بیان کرد:بد نیست این‌جا حکایت معروفی را در همین باره نقل کنم. یکی از رفقای چخوف که خودش هم از بزرگان روس است و الان اسمش را یادم نیست، تعریف می‌کند که:
روزی برای دیدار با چخوف جوان، رفتم به خانه‌ی او و با صحنه‌ای روبه‌رو شدم که بی‌اختیار کمی عصبانی‌ام کرد. از چخوف آن موقع تازه یکی دو داستان در یکی دو نشریه‌ی محلی منتشر شده بود، من در کمال شگفتی دیدم که مشغول بازنویسی «جنگ و صلح» است. بی‌اختیار به او پریدم که مرد حسابی،تو هنوز یکی دو داستان کوتاهت در مجله‌های کم‌تیراژ منتشر شده، حالا این‌قدر مغرور شده‌ای که می‌خواهی از استاد ادبیات روسیه، تولستوی بزرگ ایراد بگیری و شاهکار او را دوباره بنویسی؟ اما چخوف هم مثل گاردنر لبخندی زد و خونسرد توضیح داد که او صرفاً مشغول آموزش است و درواقع سر کلاس درس تولستوی نشسته است و قصد دارد با نوشتن جنگ و صلح (با آن عظمت!) از روی دست استاد، بیاموزد.
این نویسنده توضیح داد:به نظرم همین حکایت، برای توضیح اهمیت آموزش کفایت می‌کند. و حالا هم که البته قرن نوزدهم نیست! و خوشبختانه این امکان فراهم است که رخ به رخ و از نزدیک پای درس استاد بنشینیم. امکانی که اگر برای چخوف هم فراهم بود، شاید به نویسنده‌ای حتی بزرگ‌تر از آن‌چه که حالا از او می‌شناسیم تبدیل می‌شد. و این احتمالاً توضیح دوم گاردنر برای دوستش باشد.

گفتنی است،دوره آموزش جامع داستان نویسی در 24 جلسه و در دو بخش «رمان کوتاه بزرگسال» و «رمان کوتاه نوجوان» به دو شکل «حضوری» و «مجازی» (آنلاین) برگزار می‌شود. هر هفته یکی از استادان دوره با طرح «مباحث نظری داستان» (نوبت صبح) و ارائه «مهندسی معکوس» با تمرکز بر روایت شخصی نویسنده از چگونگی خلق اثر از ایده تا اجرا (نوبت عصر) به بیان دیدگاه‌ها و تجارب شخصی خود می‌پردازد.
هنرجویان در کنار استفاده از مباحث هفتگی مطرح‌شده، برای نگارش رمان کوتاه خود از همراهی استادان راهنما بهره‌مند می‌شوند.

 همچنین مهلت پیش ثبت نام تا 31 خرداد 1403،تاریخ مصاحبه 6و 7تیرماه و شروع دوره از 14و15تیرماه سال جاری است.

هنرجویان پس از بیان ایده داستانی در حضور سه استاد داستان‌نویسی، برای حضور در دوره، انتخاب و توسط انتشارات علمی و فرهنگی بورسیه می‌شوند.

دیدگاه شما
نام و نام خانوادگی
پست الکترونیک
کد امنیتی