به گزارش ارتباطات و امور بین الملل انتشارات علمی و فرهنگی،حمید گروگان نویسنده و از اساتید دوره آموزش جامع داستان نویسی با هدف تبدیل «ایده»به (کتاب داستان)درباره آموزش اصولی و حرفه ای گفت، مهم این است که باید ببینیم آموزش هایی که این روزها در خیلی جاها ارائه می شود ،اصولی و حرفه ای است یا فقط دوره ای است از مطالب تکراری،که فقط دانشجو گوش می کند ،گواهی می گیرد و مطلب جدیدی عایدش نمی شود.
نویسنده کتاب یار و دیار افزود:برای همین است که می بینیم علاقه مندان در کلاس های آموزشی شرکت میکنند و داستانی که می نویسند با داستان های قبلی فرقی ندارد.
این ایستایی و عدم پیشرف از دوجا ناشی می شود،اول حرفه ای نبودن آموزش و دیگری خلاق نبودن نویسنده.
باید اذعان داشت که در مواردی که نویسنده به دلیل تجربه های عملی و نداشتن ذوق باطنی در کلاس های اصولی و حرفه ای هم شرکت می کند،اما به دلیل کمبود توانایی های اولیه از جنین کلاس هایی بهره ای نمی برد.
گروگان گفت:به نظر من استادهایی که با چنین مواردی برخورد می کنند،شاید بهترین درس اصولی که می توانند به این دانشجوی ها بدهند ،این است که با زبانی متین و بیانی مستدل وی را راهنمایی کنند که با گوش کردن به مبانی و به کار نبستن تجربه های عملی نویسنده ی موفقی نخواهند شد.این واقعیت تلخی است که نباید از نظر دور داشت.
نویسنده کتاب «خدای من»ادامه داد:داستان کوتاه باید ویژگی هایی داشته باشدتا بتواند در مخاطبان داستان کوتاه که خواننده رمان نیستند جایگاه خود را پیدا کند.
خوب است «قدم اول» این مطلب برایمان روشن شود داستانی که به بلندی یک رمان نباشد ،الزاما داستان کوتاه نیست.
داستان هایی می خواهیم که نه لذت رمان را از آن می بریم نه تعریف یک رمان را دارد نه نوشته شسته رفته ای است که اسم داستان کوتاه روی آن بگذاریم.و این مسئله ای است که در خیلی از داستان هایی که توسط افراد مبتدی نوشته می شودبا آن روبرو هستیم.
این نویسنده افزود:رمان هایی که میخوانیم اگر کلاهمان را قاضی کنیم ،داستان بلندی است که فقط شکلی از رمان دارد و از پیچیدگی ها ،گره ها،انتظار آفرینی ها،شخصیت پردازی ها و دیگر عناصر لازم برخوردار نیست.
بر عکس این مسئله با داستان های کوتاهی مواجه می شویم که از لحاظ ساختار از استحکام خوبی برخوردار است و می توانست با کمی دقت و حوصله و صرف وقت به رمانی قابل قبول تبدیل شود،اما نویسنده به دلیل نداشتن تجربه کافی از عهده کار برنیامده و ماحصل کار نه رمانی موفق است و نه داستانی کوتاه به معنای واقعی.
گروگان گفت: داستان کوتاه در نظر عده ای یک ماجرای ساده،بدون پیچیدگی و با شخصیت های محدود است که به قول فرنگی ها به سمت و سوی یک ایده مینیمالیستی درحرکت است.
در حالی که داستان کوتاه باید در حد و حدود خودش دارای فراز و فرود های لازم ،گره های نه چندان عمیق و بنیانی و شخصیت پردازی هایی باشد که نشان از تسلط نویسنده به زیر و بم داستان کوتاه داشته باشد.
به نظر من یکی از ویژگی های مهم و تاثیرگذار داستان کوتاه این است که بعد از خواندن آن ،نما و نمودی مختصر از یک رمان بالقوه را در ذهن خواننده ادعای کند.
شایان ذکر است ،دوره آموزش جامع داستان نویسی در 24 جلسه و در دو بخش «رمان کوتاه بزرگسال» و «رمان کوتاه نوجوان» به دو شکل «حضوری» و «مجازی» (آنلاین) برگزار میشود. هر هفته یکی از استادان دوره با طرح «مباحث نظری داستان» (نوبت صبح) و ارائه «مهندسی معکوس» با تمرکز بر روایت شخصی نویسنده از چگونگی خلق اثر از ایده تا اجرا (نوبت عصر) به بیان دیدگاهها و تجارب شخصی خود میپردازد.
هنرجویان در کنار استفاده از مباحث هفتگی مطرحشده، برای نگارش رمان کوتاه خود از همراهی استادان راهنما بهرهمند میشوند.
همچنین مهلت پیش ثبت نام تا 8تیرماه 1403تمدید شده است ،تاریخ مصاحبه 6و 7تیرماه و شروع دوره از 14و15تیرماه سال جاری است.
هنرجویان پس از بیان ایده داستانی در حضور سه استاد داستاننویسی، برای حضور در دوره، انتخاب و توسط انتشارات علمی و فرهنگی بورسیه میشوند.