راست
آن است که «ترجمه» راهبردی دیرینه و ابزاری بنیادین در گفت و گوی میان تمدن ها و
زبان به حساب می آید، اما این مهم در ترجمه متون ادبی، به ویژه شعر، با دشواری
هایی روبه روست.
پایبندی شاعر کلاسیک عربی به وزن و قافیه و اهتمام ویژه او به جانب موسیقایی
شعر، وی را بر آن داشته تا گاهی به استناد ضرورت شعری، قواعد صرفی و نحوی را نادیده بینگارد و به مواردی از
قبیل حذف برخی از اجزای کلمه یا جمله، ایجاد فاصله بین ارکان جمله، تقدیم و
تأخیر عامل و معمول و... روی آورد؛ از این رو شناخت چنین پیچدگی های شعری - که
البته با هنر نمایی شاعر نیز همراه بوده -موجب دریافت مفهوم شعر و سهولت ترجمۀ
آن می گردد.
نویسنده در این کتاب با نگاهی به قابلیت ترجمۀ متون ادبی، به واکاوی دشواری
های ترجمۀ شعر و بیان مهم ترین عامل آن یعنی ضرورت شعری پرداخته و کوشیده است تا
با تبیین مواردی همچون «حذف»، «فصل» و «تقدیم و تأخیر» - به مثابۀ بارزترین
مصداق های این ضرورت – در نمونه های شعری، راهکارهایی برای ترجمۀ بهتر شعر ارائه
و آن را فرادید محققان، دانش پژوهان و دوستداران فهم شعر عربی قرار دهد تا گامی
در جهت تسهیل ترجمۀ شعر کلاسیک عربی و درک آن برداشته باشد.
ورود / عضویت
دیدگاه شما
نظرات کاربران ( 0 نظر)