رؤیاهای
هر کسی مانند اثر انگشت او کاملا انحصاری اند. هر کس از دریچه ذهن خود به عالم
می نگرد و این نگرشها سبب تصویرسازی افکار او در رؤیا می شوند و به این اعتبار
می توان گفت که رویاها چیزی جز قعویر قهورات ما از دنیای پیرامون مانیستنه یک
سوی رؤیاها در امتداد الأفق ناخود آگاه ما کشیده شده است و هاعملا نمی توانیم
ابتلا و آغازی زمانی و گارسی درباره ناخودآگاه - فردی با جمعی - بیابیم،
بلکه رویاها به مبدائی در ماورا متصل
اند، این خط سیر از بی انتهای غیب در زمان ها و مکان هایی در مراتب گوناگون وجود
تا آخرین تصویرهای روزمره زندگی روان شناسان، فیزیولوژیستهاء فیلسوفان و حتی
فیزیکدان ها را درباره رویاهای انسان به نوعی بهت زدگی و سردرگمی دچار نموده است. به اعتقاد ما،
نگاه دقیق فلسفی و بررسی موشکافانه در ابعاد و ظرایف رویا ها ما را به سوی
مرزهای ناشناخته ای از آفرینش سوق خواهد داد: اقلیمی در باطن خود ما؛ جایی که ما
نامش را «قلمرو نامرئی ذهن» گذاشته ایم.
ورود / عضویت
دیدگاه شما
نظرات کاربران ( 0 نظر)