نویسنده
کتاب، که از استادان برجسته عرب به شمار می رود، برای معرفی وزیران برجسته و سیاستمدار دولت شیعی دیلمی در سدۀ
چهارم و پنجم هجری و نیز دولت سنّی سلجوقی در سده های پنجم و ششم هجری تبلاشی
ارزنده کرده است.
برخی وزیران مهم عصر آل بویۀ مطرح در کتاب عبارت اند از: ابوالفضل بنی عمید،
وزیر رکن الدوله و آموزگار عضدالدوله در فارس؛ پسرش ابوالفتح بنی عمید، وزیر رکن
الدوله و مدتی هم وزیر مؤیدالدوله، صاحب اسماعیل بن عباد، وزیر مؤیدالدوله و بعد
فخرالدوله؛ و ابوعبدالله ابن سعدان، که در خدمت صمصام الدوله، پسر عضدالدوله،
بود.
نکته شایستۀ توجه اینکه عضدالدوله، بزرگ ترین فرمانروای آل بویه، کم اهمیت
وزیران را داشت.
در دورۀ فرمانروایی سلجوقیان چند وزیر نامدار ظهور کرد، که بی تردید در رأس
آنان خواجه نظام الملک طوسی، وزیر برجستۀ ملکشاه سلجوقی، بود.
ورود / عضویت
دیدگاه شما
نظرات کاربران ( 0 نظر)