روابط عمومی انتشارات علمی و فرهنگی: اواسط زمستان سال 1299 در محله سنگلج تهران و خانوادهای اهل دیار شمال ایران متولد شد، تحصیلاتش را در سرزمین مادریاش آغاز کرد و بعد برای طی تحصیلات دانشگاهی راهی تهران شد و قدم در مسیری گذاشت که سالها بعد از او چهرهای ماندگار ساخت.
«احمد سمیعی گیلانی» دانشآموخته زبانشناسی دانشگاه تهران، نویسنده، مترجم، منتقد، ویراستار و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود که سالهای متمادی از عمرش را در راه خدمت به فرهنگ و ادب غنی ایران زمین گذراند.
شاید جملات «رضا داوری اردکانی» به مناسبت آغاز صد و یکمین سال زندگی استاد سمیعی را بتوان توصیفی شایسته این ادیب فرهیخته دانست که چنین گفت: «کسی که دل در گرو دانایی و فرهنگ دارد، زندگیاش یکسره نیکویی است و از آن نیکویی بار میآید. استاد سمیعی خوب زندگی کرده یا زندگی خوبی برای خود برگزیده است.»
احمد سمیعی فعالیت حرفهای خود در حوزه ویرایش را با حضور در موسسه انتشارات «فرانکلین» آغاز کرد و سالهای بعد ز انقلاب نیز در بنگاه ترجمه و نشر کتاب، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی، انتشارات سروش، مرکز نشر دانشگاهی و بنیاد دائرةالمعارف به ویراستاری مشغول بود.
البته وی در کنار حرفه ویراستاری، چند کتاب نیز با محوریت آئین نگارش و ویرایش تألیف کرد که تألیفاتش او را به مرجع بیشمار نویسندگان، ویراستاران و مترجمان تبدیل کرد.
از این نویسنده و مترجم آثار متعددی به جا مانده است ازجمله ترجمه کتاب «چیزها» نوشته «ژرژ پرک» که در سال 1398 توسط انتشارات علمی و فرهنگی به چاپ رسید.
دریافت نشان «کوماندور» بالاترین نشان نخل آکادمیک فرانسه که توسط «نیکولا رُش» سفیر فرانسه در ایران و در منزل سمیعی گیلانی صورت گرفت، یکی دیگر از افتخارات این نویسنده و مترجم ایرانی بود که در روزهای پایانی حیات وی یعنی 23 اسفندماه سال 1401 به وی اهدا شد.
احمد سمیعی گیلانی، پیشکسوت حوزه فرهنگ و ادبیات سرانجام صبح چهارشنبه دوم فروردینماه در سن 103 سالگی برای همیشه چشم از جهان فرو بست و راهی دیار ابدی شد.
انتشارات علمی و فرهنگی یاد این چهره فرهیخته ادبیات ایرانزمین را گرامی میدارد.